Ana Mendez was niet op de Everest

Ana Mendez Ferrell, het Mexicaanse profetische orakel dat door Ambassadors Ministries regelmatig naar Nederland wordt gehaald om Amsterdam en de Rijn te reinigen, blijkt het niet zo nauw te nemen met de waarheid. Haar bewering dat ze in 1997 de Mount Everest heeft beklommen en daar de ‘koningin van de hemel’ en ‘demonische machten’ heeft bestreden en verslagen, is vals. Mendez is nooit verder gekomen dan het eerste basiskamp. Dat zegt Bud Press (what’s in a name), directeur van Christian Research Service. Hij onderzoekt al jaren de claims van Ana Mendez.

Mendez debiteert regelmatig spectaculaire wonderverhalen. Zo zou ze in de tijd dat ze als vertaalster voor Morris Cerullo werkte “als Filippus in de woestijn door de Heilige Geest van de ene naar de andere plaats zijn overgebracht, soms over lange afstanden”. Ook zegt ze dat ze in die tijd “net als de weduwe van Sarepta nooit gebrek had. Wat ik ook uitgaf, mijn portemonnee raakte nooit leeg. Elke keer werd het geld weer aangevuld.” Volgens haar duurde dat zes jaar lang. In diezelfde periode “stond God mij toe drie mensen uit de dood op te wekken”.

Ana Mendez reisde in 1997, met de zegen van C. Peter Wagner, bekend van de superapostelcoalitie, naar Nepal, samen met Rony Chaves, Silvia Venezuela, Doris Wagner en anderen. De laatste twee zouden in het Everest View Hotel een groep christenen in voorbede hebben geleid, terwijl Mendez en Chaves zich naar de Mount Everest begaven. Mendez zelf heeft altijd verklaard daartoe opdracht te hebben gekregen van God. Ze moest op de Everest de strijd aanbinden met de ‘koningin van de hemel’ en ‘de macht van Babylon verbreken’. Volgens haar zou ‘de prins der duisternis’ zetelen op de ‘hoogste berg’. Vandaar kon deze ‘als een surrogaat-god’ over de aarde heersen. Mendez beweert dat ze is opgeklommen tot de ‘rang van generaal in God’s geestelijke strijdmacht’. Ze heeft, zegt ze, als taak een ‘leger’ te trainen om de strijd aan te binden met ‘demonische machten’ en die te vernietigen. 

Ze bracht zelf een dvd uit over de expeditie naar de Everest: ‘Operation Ice Castle. One of the Most Powerfull Exploits of the Christian Church in Spiritual Warfare’. Maar de claims die ze ook op die dvd uit kloppen niet, zegt Bud Press. Hij heeft jaren besteed aan het onderzoeken van de zaak en correspondeerde onder meer met mensen die ook bij de expeditie betrokken zouden zijn geweest. Er is volgens hem “niet het geringste bewijs” dat Anna Mendez-Ferrell ooit daadwerkelijk op de Everest is geweest. Op de dvd die Mendez via haar website verkoopt zijn beelden te zien die deels niet eens gemaakt zijn op de Everest. “Er staan beelden op waarvan deskundigen zeggen dat ze gemaakt zijn in het Andesgebergte in Peru en ook in de Cordillera Neovolcanica in Mexico.” 

Bud Press zegt dat hij in contact is gekomen met Elizabeth Hawley, die internationaal wordt gezien als een van de grootste Everest-kenners. Hawley streek als journaliste voor Time Magazine neer in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Ze ontwikkelde een fascinatie voor de berg en sprak de afgelopen 25 jaar met zo ongeveer elke expeditie. De Nepalese autoriteiten erkennen haar vakmanschap en geven haar al sinds jaar en dag alle informatie over beklimmingen. Het is in Nepal niet toegestaan de Everest te beklimmen zonder dat van tevoren bij de autoriteiten te melden. 

Hawley zegt dat de expeditie van Ana Mendez niet heeft plaatsgevonden. Ook haar contactpersonen zeggen van niets te weten. Hawley heeft Nepalese archieven erop nageslagen, maar ze heeft nergens ook maar het kleinste stukje bewijs kunnen vinden dat Ana Mendez op de Everest is geweest. “Ze is er niet geweest, anders had ik het geweten”, zegt Hawley. In haar boek ‘The Himalaya by the Numbers: A Statistical Analysis of Mountaineering in the Nepal Himalaya’, dat in 2007 verscheen, schreef Hawley dat er in 1997 een mislukte poging was geweest “van drie Mexicanen, een Costaricaan en een mevrouw Ana Mendez uit Mexico City”. Zij hadden volgens Hawley van de Nepalese autoriteiten geen toestemming om de berg te beklimmen. De expeditie ging niettemin toch op weg, maar keerde al spoedig weer terug “zonder voet op de berg te hebben gezet”. 

Hawley weet ook te melden dat Ana Mendez in Kathmandu contact opnam met de autoriteiten en toen die haar weigerden toestemming voor een beklimming te geven, zou ze gedreigd hebben “dat God Nepal zwaar zal straffen”. Mendez zelf zegt wel toestemming te hebben gekregen, maar beweert dat de papieren waaruit dat moet blijken, werden gestolen. Het Nepalese ministerie van Toerisme, dat zich inmiddels ook met de zaak heeft bemoeid, weerspreekt de bewering van Ana Mendez. Men zegt dat Mendez wel om toestemming heeft gevraagd, maar het geld voor een ‘permit’ nooit heeft betaald en daarom geen toestemming kreeg. 

Het verslag van Ana Mendez zelf laat zich intussen lezen als een spannend jongensboek. Zo zou haar expeditie over het laatste traject naar het basiskamp zes uur hebben gedaan. Gewoonlijk doen expedities hier hooguit vier uur over. Maar Mendez en haar expeditieleden vielen herhaaldelijk op de knieën om de weg “schoon te bidden”. Op zeker moment zouden ze op het smalle pad een flink gat hebben gezien. Ana Mendez zou “in de geest” hebben gezien dat dit een “toegangspoort tot de hel” was. De expeditieleden gingen in gebed en vroegen God het gat te sluiten. Droogjes wordt opgemerkt dat Hij dat niet deed.

Dit verhaal is een iets ingekorte versie van een uitgebreider artikel op Manna-vandaag.