Ex-cliënten Op de Rots voelen zich misbruikt

Stichting Op de Rots, het ‘christelijk therapeutisch’ opvangcentrum van Yvette en Francis Laclé, is failliet verklaard. Maar alles wijst er op dat er in deze afkickkliniek meer aan de hand was. Ex-cliënten van Op de Rots voelen zich door de Laclés misbruikt en komen nu met hun verhaal naar buiten. Zij melden dat er maandelijks (op basis van een verplichte machtiging) honderden euro’s van hun rekeningen is afgeschreven. Dit geld was bedoeld als bijdrage voor ‘professionele begeleiding’ die echter vooral bestond uit verplicht bidden, kerkdiensten bijwonen en hard werken. Soms werden cliënten uit de opvang weggestuurd en mochten ze hun eigendommen niet meenemen. Andere keren liet men cliënten die weg wilden niet gaan.

Iemand die regelmatig contact heeft met ex-cliënten van Op de Rots mailde ons over deze misstanden. De identiteit van deze klokkenluider is bij ons bekend en nagetrokken. Op ons verzoek (en met toestemming van betrokkenen) zijn drie ex-cliënten van de opvang geïnterviewd over hun ervaringen. De hoofdpunten uit deze interviews vatten we (geanonimiseerd vanwege hun privacy) samen.

Cliënt A:

– Heeft in een periode van één jaar zeven verschillende psychologen gehad. Hij verbleef in 2009 bij Op de Rots.
– Een van deze psychologen gaf aan dat cliënt voor PTSS [Post-Traumatische Stress Stoornis – red] naar een psychiater moest. Maar een leider van Op de Rots stond niet toe dat hij ging.
– Cliënt werkte van 06:00 tot 21:00 in de keuken. In die tijd deed hij ook boodschappen en moest hij deelnemen aan bijbelstudies.
– Cliënt gaf aan dat zijn ‘persoonlijk begeleider’ altijd druk was. In een jaar tijd heeft hij nooit echt een goed begeleidingsgesprek gehad.
– In dat jaar wilde cliënt zich inschrijven bij de woningbouwvereniging zodat hij een eigen woning kon krijgen. Dit is nooit gebeurd, ook al heeft hij dit aangegeven bij zijn begeleider.
– De persoonlijke begeleidingsplannen werden door stagiaires (MBO-SPW) geschreven.
– Cliënt vertelde dat er in het begin een aantal oudere en ervaren HBO beroepskrachten aanwezig waren. Deze werden al snel vervangen door een onervaren leider en stagiaires.
– Cliënt gaf meedere malen aan dat hij geen idee had waar hij aan toe was. “Ik werd geleefd”, zegt hij.
– Cliënt heeft meedere keren meegemaakt dat begeleiders of leidinggevenden te laat waren op hun afspraak met hem. Dan gingen deze afspraken opeens niet meer door. Er werd geen uitleg gegeven.
– “Als ik ziek was, was ik verplicht om naar de bijbelstudies te gaan”,  zegt hij.
– Tijdens de bijbelstudies en kerkdiensten werden er openlijk mensen terecht gewezen.

Cliënt B:

– Heeft jaren bij Op de Rots gewoond, omdat hij geen woonrechten heeft in Amsterdam en nergens anders heen kon.
– Vertelde dat de maandelijke kosten voor verblijf 700 euro bedroegen. Daar kwamen nog de kosten van een ziektekostenverzekering bij.
– Een uitkering van DWI [Dienst Werk en Inkomen – red] is rond de 850 euro, dus vrijwel alles ging naar Op de Rots.
– Cliënt vertelde dat er een aantal Afrikaanse mannen aanwezig waren als “hulpverleners/begeleiders”. Deze mensen hadden geen diploma’s. Op een gegeven moment zijn deze mensen opgepakt omdat bleek dat ze illegaal in Nederland waren.
– Yvette en Francis Laclé hadden eerder in een dienst getuigd dat God een wonder had gedaan i.v.m. hun verblijfsvergunning. God zou er voor gezorgd hebben dat deze mensen in Nederland konden blijven. Niet dus.
– Cliënt vertelde ook dat er twee professionals werden weggestuurd en dat er stagiaires voor in de plaats kwamen.
– Ook bestaat er een stichting Rotsvast Werkprojecten. De zus van Yvette is hier leidinggevende. In deze stichting werken veel Poolse mensen die volgens cliënt ook op de Montelbaanstraat [het adres van de opvang – red] wonen.
– Cliënt zegt: “Ze dwingen je om tot geloof te komen, anders moet je weg”.
– Cliënt vertelde dat hij eens heeft meegemaakt dat een kamergenoot om 06:30 wakker werd gemaakt door Yvette. Hij wilde niet naar zijn werk toe gaan. Ze zei: “Jij bent nummer 1. Wegwezen uit mijn huis!”

Cliënt C:

– Ik ken cliënt vrij goed. Hij heeft een lang strafblad op zijn geweten en een persoonlijkheidsstoornis.
– Hij vertelde dat tijdens een kerkdienst bij Op de Rots, waar hij ook woonde, Francis Laclé openlijk heeft geprobeerd een demon uit hem te drijven. Hij raakte hier erg overstuur van.
– Cliënt werd op een gegeven moment geschorst omdat hij te aggressief was geworden. Hij werd op straat gezet. Echter zijn persoonlijke eigendommen kon hij  niet mee nemen. Zelfs zijn paspoort werd in beslag genomen. Meerdere keren heeft cliënt telefonisch contact opgenomen met Op de Rots om een afspraak te maken met de leidinggevende. Helaas zonder succes. Uiteindelijk is hij naar het politiebureau gegaan. Samen met de politie is hij naar de Montelbaanstraat gegaan en heeft de leiding zijn spullen, inclusief paspoort afgegeven aan cliënt.
– Ondanks dat cliënt soms lastig en intimiderend gedrag kan laten zien, gaf hij aan dat hij bang was voor Francis en Yvette.

Dienst Werk en Inkomen

Een medewerker van de Dienst Werk en Inkomen in Amsterdam vertelde dat hij regelmatig een conflict had met Francis Laclé. De meeste mensen die bij Op de Rots wonen hebben namelijk schulden. Via DWI worden de mensen aangemeld bij de FIBU (Financiële Dienstverlening en Budgetbeheer) om zo hun schulden af te lossen. Francis Laclé weigerde meestal medewerking, waardoor mensen hun schulden niet konden afbetalen. Het was ook altijd lastig om de machtiging die cliënten hadden afgegeven te laten intrekken zodra iemand Op de Rots moest of wilde verlaten. Cliënten moesten er vaak zelf achter aan gaan. Vele telefoontjes en dagen later werd het dan geregeld. Volgens DWI ontbrak op het formulier regelmatig de handtekening van Laclé. “We raakten er op een gegeven moment aan gewend,” aldus een medewerker.

Reactie Stichting Op de Rots

Dat Stichting Op de Rots mensen met zwaardere psychische problematiek niet goed aankan wordt door Francis Laclé bevestigd in dit artikel. Hierin legt hij tevens uit waarom er strakke huisregels zijn. Het geloof speelt, hoewel volgens Laclé niet opgelegd, nadrukkelijk wel een rol in de therapie. Wij hebben de Laclés bovengenoemde verklaringen voorgelegd met het verzoek er inhoudelijk op te reageren. We ontvingen de volgende reactie:

Allereerst betreuren wij het feit dat wij enkele cliënten niet geheel tevreden hebben kunnen stellen met de geboden zorg. Gezien het feit dat er ongeveer 150 cliënten zich per jaar bij onze polikliniek melden, zult u begrijpen dat we niet specifiek in kunnen gaan op de inhoud van de verklaringen van de ex-cliënten. Wij  hebben ons te houden aan de privacy wetgeving in het kader van de GGZ zorg.  

Stichting Op de Rots is een Christelijk Therapeutisch GGZ zorginstelling. De cliënten zijn niet verplicht zich te bekeren tot het Christendom voor toelating tot opname of verblijf. De Bijbel zegt “Kom zoals je bent”. Tevens is het niet verplicht om de kerkdiensten, waar wij wekelijks God aanbidden, bij te wonen. De cliënten kiezen vrijwillig om lid te worden van deze kerk. Stichting Op de Rots en de kerk zijn twee aparte organisaties, die scheiding houden wij ook bewust in stand.

De cliënten die wij behandelen worden  geïndiceerd door onze GGZ psycholoog volgens de DSM IV classificatie systeem. Wij zijn een gekwalificeerde en gecertificeerde organisatie om GGZ zorg te verlenen. Wij werken met een GGZ psycholoog en hebben drie Wetenschappelijke Onderzoekers, vier HBO medewerkers en enkele MBO’ers in dienst. Verder werken we ook samen met vrijwilligers en ervaringsdeskundigen.

De zorg die wij aanbieden is breed; van detoxificatie naar abstinentie, van abstinentie naar stabilisatie, van stabilisatie naar rehabilitatie, van rehabilitatie naar resocialisatie en werkintegratie. De fases hierbij zijn: leven in groepsverband, begeleid kamer wonen en vervolgens zelfstandig kamer wonen. In tegenstelling tot de psychiatrie, die verslaving een ongeneeslijke ziekte vindt, zijn wij van mening dat de cliënten voor de rest van leven verslavingsvrij zouden kunnen leven. Onze eigen levens en vele anderen, zijn daar het voorbeeld van. Inclusief onze ex-bewoners.

Bij agressie, onbehoorlijk en/of grensoverschrijdend gedrag stellen wij eerst onze cliënten en medewerkers veilig en handelen verder volgens de protocollen. In onze laatste cliënttevredenheidsonderzoek hebben wij een voldoende gescoord. Ons streven is deze score continu te verbeteren.  

Hopende hierbij u voldoende te hebben geïnformeerd.
Met gezegende groet.

Stg. Op de Rots
Yvette en Anthony Laclè

Naar aanleiding van de reactie vroegen we nog even door: “Zegt u hiermee ook dat alles wat deze drie mensen beweren op onwaarheid berust? Zijn er zaken in hun verhaal waarvan u zegt: daar hebben ze gelijk in, dat hadden we anders moeten doen?” De reactie van Yvette Laclé hierop: “Daar waar er mensen zijn worden fouten gemaakt. En die zijn bij ons ook voorgekomen. Nogmaals dit betreuren wij.”